آقا ما از پولداری مردیم و نمی دونیم چیکار کنیم.نمی دونیم بریم تو کار ملک و املاک، تجارت، سرمایه گذاری داخلی، بخش خصوصی و یا سرمایه گذاری خارجی.

من چند وقته که دقیقاً حس می کنم توی این وضعیت بی ثبات و داغون اقتصادی ایران این سرمایه دارای طفلک چی دارن می کشن.بحث این همه سرمایه و این همه بازار گل آلود و البته طمع آدمیزاد و این همه ترس و نگرانی و آینده نامعلوم.

ما بالاخره خودمون رو کشتیم تا تونستیم با وام و قسط و اینا یه 13 میلیونی جور کنیم حالا نمی دونیم با این پول و سرمایه هنگفت!! چیکار کنیم. انگار دنیا منتظر بود ما دستمون به پول برسه بعد شروع کنه به مبتلا شدن به انواع و اقسام مشکلات و بیماریهای حاد و مزمن اقتصادی- سیاسی- امنیتی و...

ما هم مثل همه آدمهای عاقل اول به فکر خرید خونه افتادیم چندتا وام دیگه باید دست و پا می کردیم یا خونه سازمانی می گرفتیم که موفق بشیم. اما تا ما شروع به رویاپردازی کردیم جریان خصوصی سازی شرکت های دولتی ، کاهش هزینه ها که قاعدتا باید از هزینه های پرسنلی و بالطبع از حقوق اینجانب شروع می شد سرعت فوق صوت به خودش گرفت. در راستای این جریانات هم گرانی های پی درپی داخلی و تحریمات رو به گسترش خارجی احتمال انفجار کشوری رو تقویت کرد و این سرمایه گذاری عملا منتفی شد.

فکر خرید ملک در خارج از ایران هم با دیدن مبلغ اقساط، اصلا وطن دوستیمون!! اجازه نداد. و تنها راه باقیمونده هم که بازار بود و حالا با این قیمت ها و بیکار شدنهای رو به گسترش و بی پولی مردم و ....

حالا ما با اینقدر پول اینقدر مشکل داریم تو ببین اونا با اونقدر پول چقدر مشگل دارن.

یکی اینجا هست به ما بگه چیکار کنیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟