چرا ما یه چندتایی دوست خوب و توپ نداریم که حالی ببریم از این زندگی. که بودنشون رو کنارمون جشن بگیریم که دلمون برای بودن با هم تنگ بشه که توی شادیهامون بخوایم که اونها هم کنارمون باشن. واقعا چرا ما به این پیسی وحشتناک خوردیم؟ تازه ما رو باش که می‌خوایم دوباره به یه شهر جدید کوچ کنیم و هنوز امیدواریم اوضاع از این بدتر نشه. 

یه برنامه‌ای دوران بچه‌گی‌هامون می‌داد: 

دلم یه همزبون می‌خواد      یه دوست مهربون می‌خواد 

یکی باشه دلم وا شه         توی این تاریکی مطلق مث یک نقطه پیدا شه